Aardbeienkoorts
Door: emmeline koopmans
Blijf op de hoogte en volg Emmeline
02 Oktober 2010 | Australië, Brisbane
Vorige week zaterdag had ik nog geen idee waar ik terecht zou komen, een week later ben ik al helemaal gesetteld in het aardbeienwereldje.
Mijn eerste werkweek als aardbeien-inpakker zit erop en het bevalt uitstekend!
Het bedrijf waar ik werk is gigantisch- en dat geldt ook voor de eigenaars, die duidelijk niet deze omvang hebben gekregen door alleen aardbeien te eten. Ze hebben drie aardbeienvelden waar 6 dagen per week tientallen aardbeienplukkers zich letterlijk in het zweet werken, de dagen zijn hier heet en benauwd waardoor je 8 uur lang in de brandende zon naar aardbeien aan het grijpen bent. Gelukkig voor mij hadden ze een andere bestemming: de lopende band. Vanaf 7 uur s'ochtends tot 4 uur s'middags sta ik aardbeien in doosjes te proppen, stickers te plakken of de aardbeienkwaliteit te controleren. Redelijk hersenloos werk, maar ik vind het heerlijk!
Op mijn eerste werkdag werd van me verwacht dat ik 60 doosjes per uur zou inpakken, wat een redelijk onmogelijke opgave is aangezien elk doosje een bepaald gewicht moet hebben en de aardbeien op een bepaalde manier in de punnet moet worden gestoken, wat leidt tot gruwelijke frustraties. Ik sta de hele dag over een band gebogen die gemaakt is voor kleine Koreaanse vrouwtjes die ongeveer tot mijn knieholte komen, gevolg: na twee uur zat ik ongeveer in elkaar van de rugpijn. Het is maar goed dat dit werk voor een paar weekjes is, anders heb ik aan het eind van het jaar een dubbele hernia.
De beste aardbeien-inpakker op de farm is een Koreaanse vrouw die bijna 200 (!) bakjes per uur inpakt.
De halve week heb ik dus als een gek doosjes in staan pakken (je word hier betaald per bakje), de rest van de week mocht ik stickertjes plakken en plasticjes over de aardbeien doen, veel relaxer en ik kreeg ook nog eens per uur betaald.
Maar na een week en een paar duizend aardbeien verder begin ik toch wel een redelijke afgunst tegen aardbeien te ontwikkelen...
Ik woon op dit moment in een groot landhuis, het is echt een studentenhuis waar iedereen zijn eigen ding doet. Er is altijd wel iemand om koffie mee te drinken, tv te kijken of gewoon gezellig mee te kletsen. Ik kan het dan ook uitstekend met iedereen vinden, we zijn net een soort grote familie.
Doordeweeks eten we samen en in het weekend drinken we vieze goedkope wijn en spelen we spelletjes of zetten we de bank op het terras en staren we uren naar de sterrenhemel, heerlijk!
Het aardbeienseizoen loopt bijna ten einde, aangezien het hier de afgelopen twee weken elke dag heeft geregent, hebben de aardbeien veel waterschade opgelopen waardoor de kwaliteit achteruit is gegaan. Hoe lang ik hier nog kan blijven is dus onzeker, misschien een week, misschien twee of drie.
Voorlopig bevalt het prima, dus blijf ik lekker waar ik ben. Ik verdien hier drie keer zoveel als in Nederland, dus met een beetje geluk heb ik over drie weken meer geld dan dat ik had toen ik uit Nederland vertrok.
Kortom: ik heb niks te klagen!
Mijn eerste werkweek als aardbeien-inpakker zit erop en het bevalt uitstekend!
Het bedrijf waar ik werk is gigantisch- en dat geldt ook voor de eigenaars, die duidelijk niet deze omvang hebben gekregen door alleen aardbeien te eten. Ze hebben drie aardbeienvelden waar 6 dagen per week tientallen aardbeienplukkers zich letterlijk in het zweet werken, de dagen zijn hier heet en benauwd waardoor je 8 uur lang in de brandende zon naar aardbeien aan het grijpen bent. Gelukkig voor mij hadden ze een andere bestemming: de lopende band. Vanaf 7 uur s'ochtends tot 4 uur s'middags sta ik aardbeien in doosjes te proppen, stickers te plakken of de aardbeienkwaliteit te controleren. Redelijk hersenloos werk, maar ik vind het heerlijk!
Op mijn eerste werkdag werd van me verwacht dat ik 60 doosjes per uur zou inpakken, wat een redelijk onmogelijke opgave is aangezien elk doosje een bepaald gewicht moet hebben en de aardbeien op een bepaalde manier in de punnet moet worden gestoken, wat leidt tot gruwelijke frustraties. Ik sta de hele dag over een band gebogen die gemaakt is voor kleine Koreaanse vrouwtjes die ongeveer tot mijn knieholte komen, gevolg: na twee uur zat ik ongeveer in elkaar van de rugpijn. Het is maar goed dat dit werk voor een paar weekjes is, anders heb ik aan het eind van het jaar een dubbele hernia.
De beste aardbeien-inpakker op de farm is een Koreaanse vrouw die bijna 200 (!) bakjes per uur inpakt.
De halve week heb ik dus als een gek doosjes in staan pakken (je word hier betaald per bakje), de rest van de week mocht ik stickertjes plakken en plasticjes over de aardbeien doen, veel relaxer en ik kreeg ook nog eens per uur betaald.
Maar na een week en een paar duizend aardbeien verder begin ik toch wel een redelijke afgunst tegen aardbeien te ontwikkelen...
Ik woon op dit moment in een groot landhuis, het is echt een studentenhuis waar iedereen zijn eigen ding doet. Er is altijd wel iemand om koffie mee te drinken, tv te kijken of gewoon gezellig mee te kletsen. Ik kan het dan ook uitstekend met iedereen vinden, we zijn net een soort grote familie.
Doordeweeks eten we samen en in het weekend drinken we vieze goedkope wijn en spelen we spelletjes of zetten we de bank op het terras en staren we uren naar de sterrenhemel, heerlijk!
Het aardbeienseizoen loopt bijna ten einde, aangezien het hier de afgelopen twee weken elke dag heeft geregent, hebben de aardbeien veel waterschade opgelopen waardoor de kwaliteit achteruit is gegaan. Hoe lang ik hier nog kan blijven is dus onzeker, misschien een week, misschien twee of drie.
Voorlopig bevalt het prima, dus blijf ik lekker waar ik ben. Ik verdien hier drie keer zoveel als in Nederland, dus met een beetje geluk heb ik over drie weken meer geld dan dat ik had toen ik uit Nederland vertrok.
Kortom: ik heb niks te klagen!
-
02 Oktober 2010 - 08:14
Verena:
hee schatje(L)
ik ben trots op je dat het het volhoudt met al die maffe aziaten!
haha, het klinkt er geweldig!
hier is alles prima, veel werken en jammer genoeg weinig uitgaan:(
maarja, ik stuur je een uitgebreide mail ng over mijn geweldige drukee leven( uhum)...
ik ben benieuwd naar ja volgende verslag!
dikke kus en pluk ze(L) -
02 Oktober 2010 - 08:56
Alexandra:
ik ben blij dat het goed met je gaat ! -
02 Oktober 2010 - 09:09
Vienna:
Fjin om te horen dat het bevalt!
Op naar de 200 bakjes per uur!
-
02 Oktober 2010 - 09:24
Eveline:
ik krijg er serieus zin in om ook aardbeien te gaan plukken na het lezen van je blog!! leuk emmeline!
groeten van fay en eveline -
02 Oktober 2010 - 10:27
Leon & Mia:
Hoi Emmeline,
jij in de warmte en wij in de regen. Je wilt altijd wat je niet hebt. Wij zijn bezig met de voorbereiding van Matthijs zijn verjaardag. dat vieren we 9 okt. Maar het valt niet mee om kadootjes te kopen voor verwende kindertjes...
Wij denken aan je als we aardbeienjam smeren en jij geniet van je 1 daags weekend!
-
02 Oktober 2010 - 12:54
Aiso:
Hoi Emmeline, naast het skypen en mailen is je blog een prima aanvulling om een goed beeld te krijgen van je dagelijkse bezigheden en alle dingen die je pad kruisen. Dat mijn dochter ooit nog zo hard zou gaan werken, zo vroeg zou opstaan (de enigste keer dat ik je zo vroeg op heb gezien was als je terugkwam van het uitgaan!), met zo weinig voorzieningen genoegen zou nemen en daar ook nog aan het eind van haar blog afsluit met "ik heb niks te klagen". Meid houden zo (ook als je terug naar NL komt).
Sorry veel vaderlijker kon ik de reactie niet verzinnen. -
02 Oktober 2010 - 13:09
Sari:
Hey Emmeline,
Fijn dat je het zo naar je zin hebt !! Leuk om je blog te lezen, je schrijft het erg goed, ik zie het bijna voor me hoe je met de aardbeitjes in de weer bent, haha.
Hier alles goed, groetjes van ons uit Assendelft -
02 Oktober 2010 - 15:16
Oma Janny:
hoi daar in het landhuis. Moest erg lachen om het aardbeienrelaas! Zo te lezen vermaak je je uitstekend en hoeft mandy zich helemaal geen zorgen om haar ' kuiken ' te maken! wat ik trouwens wel wist! Leuk om iedere week iets van je te horen, kijk er naar uit hoor! Dikke kus van ons en een poot van boed, daaaaaaaaag! -
02 Oktober 2010 - 16:48
Natasha:
Het was weer even leuk om alles te lezen en begin beetje bij beetje sprijt te krijgen dat ik niet mee ben gegaan!;)
Niet dat het me hier niet bevalt heur!!
Als je nog andere dingen kwijt moet, mail me, ik heb mijn wijze raad zoals gewoonlijk parraat!
Kusz!
-
02 Oktober 2010 - 20:04
Manuela:
Haay zusje-lief!
Jij bent hard aan het werk zo te lezen!
Lekker dat het goed verdiend!
Keep up the good work!
Kus! -
06 Oktober 2010 - 17:28
Opa Koopmans:
Geweldig zo n reisverslag, ik zie het voor me als je aan het aardbeien in pakken bent. Fijn dat je het naar je zin hebt en allerlei (aardige) mensen om je heen. Leef met je mee en veel liefs
en groetjes van je Opa -
12 Oktober 2010 - 06:40
Luke:
Hee Emmeline,
Ik ben weer helemaal bij hoor, ben nu alleen wel te laat voor school, maar dat maakt niets uit. Ik vind het allemaal erg leuk om te lezen! En ik ben heel benieuwd hoe het daar allemaal is! Het lijkt me echt geweldig.
Liefs Luke -
15 Oktober 2010 - 14:26
Oma Janny:
Hi Emmeline, How are you? Eindelijk geef ik je weer een reactie. Het is nl zo- ja, je zal het niet willen geloven, maar ook hier in het stille drenthe vliegt de tijd echt voorbij.Dana belde daarnet uit Duitsland. Ze is met haar nieuwe vlam, hij heet mr. Ed, twee dagen naar een hotel in het Ruhrgebied. Nu zijn ze verdwaald en dan bel je gewoon je moeder toch?? Mijn geografische kennis is niet zo goed als van haar vader, die er nu mee bezig is! Heb je het nog steeds goed daar? Ik heb al een tijdje geen nieuw reisverslag van je gezien. Problemen nog steeds met internet? Geeft niet hoor, als het maar goed met je gaat. Ik zie de volgende wel weer komen t.z.t. Dikke kuzzzzzzzzz van ons -
17 Oktober 2010 - 12:00
Dana:
Heeeeej,
Eindelijk even een reactie van je tante..Klinkt super relaxed daar! Zou wel even een tijdje met je mee willen reizen, denk wel dat we veel lol zouden hebben. Helaas zit ik hier "gevangen" tussen de gekken en mijn opleiding en ja sindskort inderdaad een nieuwe vlam. Alles aardig op de rit, ik leer veel op alle vlakken. Heel veel plezier en keep in touch! Kus van moi!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
