To the moon and back
Door: emmeline koopmans
Blijf op de hoogte en volg Emmeline
31 Maart 2011 | Australië, Sydney
Dag Nederland,
Time flies when you’re having fun.
Daarom realiseerde ik me vorige week eigenlijk pas dat het alweer veel te lang geleden is dat ik jullie geupdate heb over mijn Australische leventje. Hou je vast, want bij deze krijgen jullie een heerlijk uitgebreid verslag!
Zoals ik de vorige keer verteld heb, heb ik mijn intrek genomen in een typische Australische jongerenflat in hartje Sydney.
Ik deel de flat met 7 huisgenootjes. Mijn kamergenootjes zijn Burcu, uit Turkije en Francesca en Ilaria uit Italie. De jongenskamer bestaat uit Gerard, uit Ierland, Sha, uit India, Francesco, Philippo en Omar uit, ja hoe kan het ook anders, Italie.
Het is hier da nook een grote Italiaanse boel. Wij als non-italian speakers maken daar gretig gebruik van om daar grapjes over te maken. Elk Italiaans woord dat we kennen gebruiken we dan ook als stopwoordjes waardoor er het grootste gedeelte van de dag alleen maar Italiaanse klanken door de kamer vliegen.
Voor de rest is de flat een gezellige boel. Sinds een aantal weken hebben we besloten om tradities in te gaan voeren, omdat iedereen een beetje langs elkaar heen leefden, waardoor het nu elke dinsdag Cheap-Tuesday is. Dan ga ik met Gerard en Sha naar de bioscoop, een kaartje kost dan de helft van de prijs ($10 ipv 20, jaw at een vooruitgang!)
Het problem is alleen dat we ondertussen elke film in de bioscoop al gezien hebben waardoor we bij de meest rare films terecht komen, maar vervolgens wel de grootste lol hebben. Gerard en Sha zijn m’n vaste buddies, vaak gaan we samen iets drinken, bestellen we een pizza of besluiten we halsoverkop om toch nog even de stad in te gaan.
Woensdagavond is Movie-night. Dan hebben we eerst een gezamelijk diner waarbij iedereen iets uit zijn eigen land moet klaarmaken. Ik kan jullie vertellen dat de oerhollandse pannenkoeken erin gingen als pap!
Heel leuk om op deze manier andere culturen te leren kennen!
Vervolgens komen alle classical movies op tafel, van titanic tot dirty dancing, je kan het zo gek niet bedenken of wij zijn ere en avond zoet mee.
Het zal jullie niet gek in de oren klinken als ik zeg dat ik me hier ontzettend thuis voel en hier in Sydney echt m’n plekje heb gevonden. Mijn huisgenootjes zijn de leukste die je je maar kan wensen, als ik het appartement uit loop sta ik midden in de drukste winkelstraat van Sydney, ik heb een baan waar mijn aanwezigheid meer dan gewaardeerd wordt en ik voel me hier thuis.
En toch ben ik bereid om het allemaal op te geven en aan een nieuw avontuur te beginnen.
Want dat is iets waar ik de laatste weken heel veel mee bezig ben geweest: waar gaat de reis heen?
Nou, dat zal ik jullie vertellen!
Sinds een aantal weken ben ik de trotse eigenaar van een ticket richting de buren: Over twee weken ga ik naar Nieuw-Zeeland!
Ja ik weet het, alleen de maan is verder!
Na alle geode verhalen en prachtige foto’s die ik heb gezien, wil ik het land wel eens met m’n eigen ogen bekijken.
Via groot toeval is het zo gekomen dat ik niet alleen ga. Toen Joris, een oud schoolgenootje, vertelde dat hij naar Nieuw-Zeeland ging en ik van plan was om die kant op te gaan, hebben we min of meer besloten om samen te gaan, altijd leuker dan alleen reizen natuurlijk.
Volgende week zondag komen we in alle vroegte aan in Auckland. Vanuit daar zijn we van plan om van het noordereiland richting het zuidereiland te trekken en alles daar tussenin met de grootste aandacht te bezichtigen.
De betekenis achter het spreekwoord ‘’alle tijd van de wereld hebben’’ is op elk punt in je leven een illusie, niemand heeft ooit alle tijd van de wereld.
Laat het voor deze ene keer in m’n leven waarheid zijn dat ik vanaf volgende week zondag alle tijd van de wereld heb, letterlijk.
Dat is het heerlijke van het backpackersleven: niets moet, alles kan.
En daar ga ik eens goed van genieten!
Aanstaande dinsdag is mijn laatste werkdag. Het is een heel raar gevoel om na bijna een halfjaar gedag te zeggen van een plek waar ik bijna dagelijks te vinden was.
Ik heb in de afgelopen maanden heel wat meegemaakt in Una’s; klanten die weglopen zonder te betalen, gestoorde junkies, ontevreden klanten, mensen met losse handjes, of een te grote mond. Alles is in de afgelopen maanden voorbij gekomen. Soms was het leuk, soms iets minder. Al met al kan ik alleen maar zeggen dat ik er heel veel van geleerd heb en dat het me alleen maar goed gedaan heeft (en dat geldt helemaal voor mijn bankrekening!)
Maar hoe veel ik mijn leven hier ook ga missen, ik heb ook heel veel zin om aan iets nieuws te beginnen. Het is goed zo, ik heb al het moois van Sydney kunnen ervaren, er deel van kunnen uitmaken en nu is het tijd om verder te gaan.
Met Nieuw-Zeeland in het vooruitzicht kwam ook de gedachte aan thuis heel dichtbij. Zoals jullie in dit reisdagboek kunnen lezen zou ik eigenlijk over 25 dagen thuis zijn, en laat dat niet (meer) helemaal waar zijn.
Ik heb besloten dat ik al het moois van Oceanie nog niet in wil ruilen voor ons koude kikkerlandje, en heb mijn ticket met 3 maanden verlengd.
Dat geeft me alle tijd om Nieuw-Zeeland vanuit alle uithoeken te bekijken en tegelijkertijd al het moois van Australie te ontdekken.
Na deze trip ben ik van plan terug te vliegen naar Australie, en in een recordtempo tijd alles te bezichtigen wat er te bezichtigen valt, zolang m’n financien het toelaten althands.
Het gaat een avontuur worden, een grote sprong in het diepe. De komende drie maanden heb ik geen idee waar ik zal zijn, met wie ik zal zijn en wat ik allemaal zal tegenkomen. Maar dat is ook wat het tot een avontuur maakt.
Het enige wat ik weet is dat ik er heel veel zin in heb!
Jullie horen van me!
Heel veel liefs,
Emmeline
Time flies when you’re having fun.
Daarom realiseerde ik me vorige week eigenlijk pas dat het alweer veel te lang geleden is dat ik jullie geupdate heb over mijn Australische leventje. Hou je vast, want bij deze krijgen jullie een heerlijk uitgebreid verslag!
Zoals ik de vorige keer verteld heb, heb ik mijn intrek genomen in een typische Australische jongerenflat in hartje Sydney.
Ik deel de flat met 7 huisgenootjes. Mijn kamergenootjes zijn Burcu, uit Turkije en Francesca en Ilaria uit Italie. De jongenskamer bestaat uit Gerard, uit Ierland, Sha, uit India, Francesco, Philippo en Omar uit, ja hoe kan het ook anders, Italie.
Het is hier da nook een grote Italiaanse boel. Wij als non-italian speakers maken daar gretig gebruik van om daar grapjes over te maken. Elk Italiaans woord dat we kennen gebruiken we dan ook als stopwoordjes waardoor er het grootste gedeelte van de dag alleen maar Italiaanse klanken door de kamer vliegen.
Voor de rest is de flat een gezellige boel. Sinds een aantal weken hebben we besloten om tradities in te gaan voeren, omdat iedereen een beetje langs elkaar heen leefden, waardoor het nu elke dinsdag Cheap-Tuesday is. Dan ga ik met Gerard en Sha naar de bioscoop, een kaartje kost dan de helft van de prijs ($10 ipv 20, jaw at een vooruitgang!)
Het problem is alleen dat we ondertussen elke film in de bioscoop al gezien hebben waardoor we bij de meest rare films terecht komen, maar vervolgens wel de grootste lol hebben. Gerard en Sha zijn m’n vaste buddies, vaak gaan we samen iets drinken, bestellen we een pizza of besluiten we halsoverkop om toch nog even de stad in te gaan.
Woensdagavond is Movie-night. Dan hebben we eerst een gezamelijk diner waarbij iedereen iets uit zijn eigen land moet klaarmaken. Ik kan jullie vertellen dat de oerhollandse pannenkoeken erin gingen als pap!
Heel leuk om op deze manier andere culturen te leren kennen!
Vervolgens komen alle classical movies op tafel, van titanic tot dirty dancing, je kan het zo gek niet bedenken of wij zijn ere en avond zoet mee.
Het zal jullie niet gek in de oren klinken als ik zeg dat ik me hier ontzettend thuis voel en hier in Sydney echt m’n plekje heb gevonden. Mijn huisgenootjes zijn de leukste die je je maar kan wensen, als ik het appartement uit loop sta ik midden in de drukste winkelstraat van Sydney, ik heb een baan waar mijn aanwezigheid meer dan gewaardeerd wordt en ik voel me hier thuis.
En toch ben ik bereid om het allemaal op te geven en aan een nieuw avontuur te beginnen.
Want dat is iets waar ik de laatste weken heel veel mee bezig ben geweest: waar gaat de reis heen?
Nou, dat zal ik jullie vertellen!
Sinds een aantal weken ben ik de trotse eigenaar van een ticket richting de buren: Over twee weken ga ik naar Nieuw-Zeeland!
Ja ik weet het, alleen de maan is verder!
Na alle geode verhalen en prachtige foto’s die ik heb gezien, wil ik het land wel eens met m’n eigen ogen bekijken.
Via groot toeval is het zo gekomen dat ik niet alleen ga. Toen Joris, een oud schoolgenootje, vertelde dat hij naar Nieuw-Zeeland ging en ik van plan was om die kant op te gaan, hebben we min of meer besloten om samen te gaan, altijd leuker dan alleen reizen natuurlijk.
Volgende week zondag komen we in alle vroegte aan in Auckland. Vanuit daar zijn we van plan om van het noordereiland richting het zuidereiland te trekken en alles daar tussenin met de grootste aandacht te bezichtigen.
De betekenis achter het spreekwoord ‘’alle tijd van de wereld hebben’’ is op elk punt in je leven een illusie, niemand heeft ooit alle tijd van de wereld.
Laat het voor deze ene keer in m’n leven waarheid zijn dat ik vanaf volgende week zondag alle tijd van de wereld heb, letterlijk.
Dat is het heerlijke van het backpackersleven: niets moet, alles kan.
En daar ga ik eens goed van genieten!
Aanstaande dinsdag is mijn laatste werkdag. Het is een heel raar gevoel om na bijna een halfjaar gedag te zeggen van een plek waar ik bijna dagelijks te vinden was.
Ik heb in de afgelopen maanden heel wat meegemaakt in Una’s; klanten die weglopen zonder te betalen, gestoorde junkies, ontevreden klanten, mensen met losse handjes, of een te grote mond. Alles is in de afgelopen maanden voorbij gekomen. Soms was het leuk, soms iets minder. Al met al kan ik alleen maar zeggen dat ik er heel veel van geleerd heb en dat het me alleen maar goed gedaan heeft (en dat geldt helemaal voor mijn bankrekening!)
Maar hoe veel ik mijn leven hier ook ga missen, ik heb ook heel veel zin om aan iets nieuws te beginnen. Het is goed zo, ik heb al het moois van Sydney kunnen ervaren, er deel van kunnen uitmaken en nu is het tijd om verder te gaan.
Met Nieuw-Zeeland in het vooruitzicht kwam ook de gedachte aan thuis heel dichtbij. Zoals jullie in dit reisdagboek kunnen lezen zou ik eigenlijk over 25 dagen thuis zijn, en laat dat niet (meer) helemaal waar zijn.
Ik heb besloten dat ik al het moois van Oceanie nog niet in wil ruilen voor ons koude kikkerlandje, en heb mijn ticket met 3 maanden verlengd.
Dat geeft me alle tijd om Nieuw-Zeeland vanuit alle uithoeken te bekijken en tegelijkertijd al het moois van Australie te ontdekken.
Na deze trip ben ik van plan terug te vliegen naar Australie, en in een recordtempo tijd alles te bezichtigen wat er te bezichtigen valt, zolang m’n financien het toelaten althands.
Het gaat een avontuur worden, een grote sprong in het diepe. De komende drie maanden heb ik geen idee waar ik zal zijn, met wie ik zal zijn en wat ik allemaal zal tegenkomen. Maar dat is ook wat het tot een avontuur maakt.
Het enige wat ik weet is dat ik er heel veel zin in heb!
Jullie horen van me!
Heel veel liefs,
Emmeline
-
31 Maart 2011 - 04:03
Manuela:
Lieve Liene!
Wat vind ik het toch elke keer weer helemaal leuk om jou verslag te lezen! En wat ik zo mooi vind is dat je daar een leventje opgebouwd hebt!
Super goed te horen dat je een nieuw avontuur aan gaat!!
Geniet ervan LienePientje!!
Heel veel liefs!
Kus. -
31 Maart 2011 - 07:20
Alexandra:
als ik heel veel geld vind kom ik naar je toe em! -
31 Maart 2011 - 09:14
Luke:
Heee Emmeline,
wat klinkt het allemaal gaaf wat je aan het doen bent :) En nieuw zeeland, dat schijnt echter super te zijn. Ik ben heel benieuwd hoe je het daar gaat hebben.
Veel plezier nog de komende maanden!
Veeel Liefs Luke -
31 Maart 2011 - 14:00
Eva:
Emmeline, het is zo leuk om jou verslagen te lezen, je maakt zoveel mee en ik heb echt bewondering voor je! Zo dapper daar in je eentje aan de andere kant van de wereld, maar gelukkig dus ook een heleboel leuke mensen! Geniet van je laatste twee weken australie en daarna volop van nieuw zealand!
Liefs! -
31 Maart 2011 - 14:04
Opa Koopmans:
Ik heb met veel belangstelling je nieuwe reissverslag gelezenen heb bewondering voor de manier waarop jij je redt. Hoop dat je ook in NZ een fijne tijd zult hebben, maar daarne wel naar huis komen hoor.
Veel liefs van Opa en tot ziens -
31 Maart 2011 - 19:03
Aiso:
Het lijkt wel een groot feest daar aan de andere kant van de bol. Zeeen van tijd, veel geld (dit is pas echt uniek voor jou!), leuke mensen (net nu wij weg zijn kom je hier mee) en nog avontuur ook. Altijd oppassen met zoveel voorspoed, wordt hier trouwens mooi weer in het kikkerlandje!!! See you! -
09 April 2011 - 09:23
Sari:
Hey Emmeline,
Leuk hoor om al jouw belevenissen zo te kunnen volgen. Geniet er maar lekker van !!
groetjes van Sari , Manon en Robin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
